kargüzar — f. 1) iş bacaran, işin öhdəsindən gələn; 2) işlər müdiri; 3) texniki katib; mirzə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
KARGÜZAR — f. Becerikli. İş yapabilen. Elinden iş gelen … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
dəbir — is. <ər.> köhn. 1. Kargüzar. 2. Xəttat, kalliqraf. 3. Müəllim. 4. Mühasib … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
icazə — is. <ər.> 1. İzin, rüsxət, ixtiyar. İcazə almaq. İcazə istəmək. İcazə vermək. – Kargüzar qardaşına toy eləmək üçün icazə alıb, kəndə getmişdi. S. Rəh.. 2. İcazənamə, icazə vərəqəsi. İcazənizi göstərin … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
pul — is. 1. Alğı satqı vaxtı qiymət ölçüsü kimi işlədilən metal və ya kağız parçası; bank bileti; ağca. Kağız pul. Xırda pul. – Yusif əmi hazır elədiyi pulu verib dedi ki, dəxi bundan savayı pulumuz yoxdur. C. M.. Pul çıxarmaq – pul əldə etmək, gəlir… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əməli — sif. 1. İcrası (tətbiqi) lazım olan, həyata keçirilməli olan; işgüzar, praktik. Əməli təklif. Əməli iş. – Mən dərhal onunla əməli söhbətə başladım. M. S. O.. 2. Sırf nəzəriyyəyə, elmə aid olmayıb işlə, əməliyyatla, təcrübə və tətbiq ilə də bağlı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti